Филипп Миронович Лукин (1.7.1913, Етĕрне уесĕнчи Çавалçырма ялĕ - 3.2.1994, Шупашкар) – композитор, хор дирижерĕ, музыкăпа общество деятелĕ, СССР Композиторĕсен союзĕн членĕ (1941). 
Шупашкарти музыкăпа театр техникумĕнчен (1932), Мускав консерваторийĕнчен (В.Г.Соколов класĕ, 1942) вĕренсе тухнă.1942-1956 – Чăваш патшалăх юрăпа ташă ансамблĕн илемлĕх ертÿçи, 1957-59 – Чăваш патшалăх филармонийĕн илемлĕх ертÿçи тата директорĕ, 1959-92 – Шупашкарти музыка училищин преподавателĕ. Чăваш АССР композиторсен Союзĕн правленийĕн председателĕ (1948-77), Хор обществин (1984 çултанпа) председателĕ, ку общество 1987 çулта Чăваш АССР музыка обществи пулса тăнă. 
Лукин ячĕпе Чăваш ен композиторĕсен 20-мĕш ĕмĕрĕн иккĕмĕш çурринчи юрăпа хор пултарулăхĕн çитĕнĕвĕсем çыхăннă. Вăл вокал хайлавĕсене 800 ытла шăратса кăларнă, вăл шутра - массăллă юрăсем, музыка инструменчĕсемсĕр хор юррисем («Çăкăр», «Асатте юрри»”, «Хĕрсен такмакĕсем»), романс-юрăсем, ача-пăча юррисем, фольклор илемлетĕвĕсем, вăл хăй çырса илнĕ халăх юррисем, вăл шутра «Чĕнтĕрлĕ кĕпер», «Шур перчетке». Чи лайăх юррисем Раççей хулисемпе республикисенчи нумай юрăçсен, Пĕтĕм Союзри радион хор коллективĕсемпе солисчĕсен репертуарне кĕнĕ. Унăн Шупашкарта автор пуххисем 17, Мускавра 12 пичетленсе тухнă. 

Владимир Егорович Харитонов 1933 çулхи пуш уйăхĕн 25-мĕшĕнче Чăваш Республикин Красноармейски районĕнчи Турхан ялĕнче хресчен кил-йышĕнче çуралнă. Вăл 1951 çулта Упири вăтам шкултан вĕренсе тухнă хыççăн Чăваш патшалăх педагогика институтне вĕренме кĕнĕ. Сывлăхĕ начарланнине пула кĕçех кунта вĕренме пăрахать. 1953-1955 çулсенче В.Харитонов — культура ĕçĕнчĕ. 1955 çулхи нарăс уйăхĕнче ăна Чăваш патшалăх юрăпа ташă ансамбльне илнĕ. Вăл çав хушăрах Ф.Павлов ячĕллĕ музыка училищине пĕтернĕ. Ун хыççăн В.Харитонов Хусанти консерваторире вĕреннĕ. 1963 çултанпа Чăвашрадиопа телевидени комитечĕн музыка хыпарĕсен редакторĕнче, унтан Шупашкарти телестудин литературăпа музыка редакторĕнче ĕçленĕ.
Вăл 1990 çулхи çĕртме уйăхĕн 1-мĕшĕнче вилнĕ.
В.Харитоновăн малтанхи сăвви 1953 çулта пичетленнĕ. Ăна 1974 çулта СССР писателĕсен союзĕн членне илнĕ.
Вăл ачасем валли те сăвăсем çырнă, тĕрлĕ халăх поэзине чăвашла куçарнă. Поэтăн аллă ытла сăввине чăваш композиторĕсем юрра хывнă. Вăл хăй те сцена çинче чылай юрланă.
Унăн паллăрах кĕнекисем: «Тав» (1968), «Шухăш» (1973), «Чун хавалĕ» (1978), «Туслăх çаврăмĕ» (1983).

Эдисон Иванович Патмар — чăваш çыравçи, сăвăçи. Чăваш Енĕн Красноармейски районĕнчи Яманак ялĕнче 1955 çулхи ака уйăхĕн 11-мĕшĕнче çуралнă.
1997 çултанпа Раççей пĕрлешĕвĕн çыравçи, пĕтĕм тĕнчери баталистсемпе маринистсен пĕрлешĕвĕн членĕ, Нестер Янкаспа Алексей Талвир ячĕллĕ премисен лауреачĕ. Артур Беккерăн ылтăн тата пăхăр медалĕсене илме тивĕçлĕ пулнă. Чăваш халăх академикĕ. Совет Союзĕн тата ытти ют çĕршывсен 7 медальне илме тивĕçлĕ пулнă.
Амăшĕ — Ольга Ивановна, ашшĕ — Патмар Иван Анисимович. Ольга Ивановна культура ĕçченĕ пулса юнашар ялта библиотекарьте ĕçленĕ.
1972-1976 çулсенче Оренбург хулинче аслă пĕлӳ илнĕ. 1979 çулта Киев хулинче 10-мĕш ЦК УПСра вĕреннĕ. 2003 çулта ЧПУра Чăваш филологи факультетне вĕренсе пĕтернĕ. 1993 çулта запаса тухнă, запасри подполковник. Запасра, 1998 çулччен «Патмар» кĕнеке издательствине ертсе пынă, пĕр вăхăт, 1995 çулта, «Защитник Отечества» хаçат редакторĕ пулса ĕçленĕ. 1998 çулччен хăй çырнă хайлавсене, ашшĕн ĕçĕсене редакцилесе, ытти çыравçăсен сăвви-калавне хакласа кĕнекесем кăларнă. Кайран, вĕрентекенсен тата тĕрлĕ çыравçăсен сĕнĕвĕсене шута илсе, икĕ пичет органĕ уçнă — «Халăх ăс-хакăлĕ» журнал тата «Халăх ăс хакăлĕ» журнал библиотеки». 2003-2004 çулсенче Чăваш республикин вĕрентӳ институчĕнче аслă преподавательре ĕçленĕ. 2005 çултанпа - «Капкăн» журнал редакторĕ.
Пĕрремеш сăвви «Ял пурнăçĕ» хаçатăн 1970 çулхи раштавăн 29-мĕшĕнчи 156-мĕш (3197) номерĕнче пичетленнĕ.
Мăшăрĕ, Татьяна Петровна, педагог. Ывăл пур, Сергей ятлă.